GW 10 in Wiltz

28 augustus 2019 - Wiltz, Luxemburg

Ben na de ecolonologen van Hennezel alweer drie dagen aan het fietsen. Morgen de Vennbahn op bij Troivierges. De tweede dag van Lunneville naar Zoefftgen volledig verkeerd ingeschat. Dat was een dikke tocht met teveel heuvels (140km). De afstraffing was er ook direct, POC helm foetsie. Ik rijd nu met een kale kop. Dat betekent als het te druk wordt de gele windvanger aan moet. Het was wel even balen. Vandaag via Luxemburg stad naar Wiltz. De aanloop van de Ardennen viel me mee, daarna pas klimmen. Ik merk nu dat met alle fietsdagen de kracht wat afneemt, wordt geleidelijk minder.

Bijzonder zo’n fietstocht in je uppie, alleen, edoch niet eenzaam. Ben mijn filosofietijdschrift en boek aan het lezen. Geeft prachtige thema’s over eenzaamheid, vrijheid, leven. Besef dat bij terugkomst dingen anders zullen zijn. Het werk kantelt, verplichtingen gaan anders, het hoeft niet, het mag. Het voelt allemaal best rustig zoals het is. Thuis en vrienden komen in gedachten langs, waardevol, veelal ook te ver weg geweest. Diepte blijven koesteren.

Onderweg zijn heeft iets moois, de ervaringen, de voortdurende veranderende contexten, inrichting van huizen en tuintjes, arm en rijk, taal en dialect, shitkoffie en geen eitjes.  Morgen na de Vennbahn nog geen plannen. Had graag twee dagen in Maastricht gezeten, maar de prijzen rijzen de pan uit aangezien Max zondag rondjes gaat rijden in Spa. Triple high. Dat gaan we niet aan meewerken.

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

8 Reacties

  1. Klaas Redder:
    28 augustus 2019
    Zo est een prestatie knap hoor masr ja Max is er ook en daar geniet ik ook van
    Nog vele leuke kmters
    Grt
  2. Noud:
    28 augustus 2019
    Berend, fijn om weer een teken van leven te ontvangen na drie dagen. Zonder jouw berichten van voel ik me wel eenzaam. Was even bang dat je in de Ecolonie geofferd was tijdens een rituele dans, gesneuveld tijdens eurytmie-oefening of wellicht je bekeerd had en van zins meer was terug te keren naar de boze wereld. Die gevoelens worden versterkt omdat ik net de nieuwe Tarantino heb gezien waarin de Charles Manson enge dingen doet op en buiten de ranch.
    Enfin. De Vennbahn is Max 2% en dan ben je al in Aken. Uitbollen noemen de Vlamingen dat. Nog even doortrappen en dan kun je straks weer Nederlands praten.
  3. Wya:
    28 augustus 2019
    Pfff respect!
  4. Leonie:
    29 augustus 2019
    Heel leuk al je blogs, pap! Meegenieten van je ervaringen en gedachtespinsels. En wat gaan de kilometers al snel richting Nederland! X
  5. Roger:
    29 augustus 2019
    Alleen maar niet eenzaam! Genieten van de kleine en grote dingen ! Lekker uitdiepen.
  6. Harm:
    29 augustus 2019
    Ha die B. Wat een tocht! En wat vordert de reis snel! Althans zo lijkt dat voor mij. Nu al in Luxemburg.
  7. Mark:
    29 augustus 2019
    Hoi Berend, dankjewel voor je update. Toch gek hoor, dat je moe begint te worden van etappes van zo'n 140 kilometer 😉
    Alle gekheid op een stokje, ik vind het echt heel tof dat je dit onderneemt, petje (of helm) diep af. Volgens mij is het een heel goed idee van je, om meteen over de grens van ons kikkerlandje even tot rust te komen, voordat je het laatste stuk van je route aanvangt. Als Maastricht door de F1-gekte te duur is geworden, strijk dan vooral neer in Herberg De Smidse in Epen. Vaak geweest, fijne plek, lieve mensen en een heerlijk terras.
    Tot gauw!
  8. Willem:
    30 augustus 2019
    mooi die verstilde foto's van een eenzame fiets met bepakking in een leeg landschap. Al weer Frankrijk uit, gij gaat als een speer heer Redder.